VAN DROOM NAAR WERKELIJKHEID

De titel van deze blog is misschien wat algemeen, maar dat maakt het thema niet minder interessant! Ik voel dat bij veel mensen de vraag heerst hoe ze van hun droom hun werkelijkheid maken. Hoe zorg je ervoor dat de wens die je hebt om iets bijzonders te gaan doen ook écht uitkomt? 

In deze blog geef ik je mijn inzichten over hoe je de droom tot leven wekt en welke processen je doorloopt nadat je tegen jezelf hebt gezegd: ‘En nu ga ik het doen.’

Jezelf overgeven aan het avontuur

De laatste maanden is het flink schakelen geweest. Ik zit vaker voor een computerscherm dan ooit tevoren. Door de corona-crisis is alles naar online verplaatst: workshops, groepsessies, meetings, inspiratie-momenten, etc. Niets is nog hetzelfde, maar het went. Het grote voordeel is dat je gedwongen wordt om creatief te zijn, waardoor je gevoelsmatig nóg meer uit jezelf haalt. 

Dan denk ik aan de vele Zoom-sessies die ik nu met groepen doe, om in 30 dagen de deelnemers bij hun persoonlijke keerpunt te brengen. Normaal heb ik iedereen voor me zitten en kun je makkelijker afstemmen op andermans energie. Nu moet dat van achter mijn bureau, kijkend naar mijn beeldscherm, waardoor je extra alert bent op hoe mensen zich uiten. Je kunt veel halen uit woorden, gebaren, of iemand hard of zacht spreekt en hoe er op elkaar wordt gereageerd. Ik haal informatie uit de kleinste dingen en met de juiste activatie lukt het dan om beperkende overtuigingen om te zetten. Prachtig om te zien hoe de energie vervolgens verandert. Dat geeft veel voldoening: zien dat iemand in z’n droom begint te geloven.

Ik heb inmiddels duizenden sessies met mensen gedaan, waarin ik vaak dezelfde vragen krijg als het om het verwezenlijken van dromen gaat. Maar als ik me beperk tot de Zoom-sessies, dan heeft de rode draad die ik oppik alles te maken met uitstelgedrag. Niet durven springen. Niet durven loslaten. Niet jezelf overgeven aan het avontuur, uit angst voor de gevolgen. De vraag is dan: hoe krijg ik vertrouwen in de toekomst?

Stap 1: de eerste stap zetten

De eerste stap is (gek genoeg) de eerste stap zetten. Hier hebben veel mensen moeite mee. Ze laten zich bang maken door wat anderen zeggen of door wat ze lezen op internet. Er vormen zich doemscenario’s in hun hoofd over wat er allemaal mis kan gaan, welke zo intens beleefd worden dat ‘t al hun enthousiasme wegneemt. Het is hetzelfde gevoel als dat je onderweg bent naar de grootste achtbaan in het pretpark – je had er gewoon zin in – en onderweg laat je je afschrikken door de waarschuwingsborden, het geraas van de karretjes op de rails en het steeds luider wordende geschreeuw van de mensen aan boord. Iedereen kent dat gevoel. Je aarzelt. Je voelt je maag omdraaien. En toch ga je uiteindelijk in de rij staan…

Die beslissing (in de rij gaan staan) is cruciaal. Het is de allerbelangrijkste stap van allemaal. Het is bewust kiezen voor het avontuur. Wat volgt mag nog steeds eng zijn, maar als je niet de eerste stap had gezet, had je waarschijnlijk nog maanden lang op internet gezeten, zoekend naar de meest ‘veilige manier’ om te gaan doen wat je zo graag wilt doen. Dan heb ik slecht nieuws voor je: niets garandeert veiligheid. Van welke kant je ‘t ook bekijkt, het blijft een achtbaan. Maar gelukkig is er ook goed nieuws: je hoeft je hierna nooit meer af te vragen ‘Wat als…?’

Wat kan helpen, is dat je jezelf eraan herinnert dat de eerste stap niet meteen alles verandert. Het is maar een start. Je leven komt niet gelijk op z’n kop te staan. Verzamel ook mensen om je heen die je steunen in je beslissing en vermijd mensen die jou continu wijzen op de risico’s. Wat je in het beginstadium vooral nodig hebt, is zelfvertrouwen. Je beslissing is niet rationeel maar emotioneel. Stel de grote denkprocessen daarom nog even uit. Laat jezelf wennen aan het gevoel dat je in de rij staat voor de achtbaan, wat er uiteindelijk (maar niet gelijk) toe zal leiden dat jouw leven voorgoed verandert.

Stap 2: emoties vrijlaten

Vanuit het onderbewustzijn gebeurt er nu iets moois: je denken heeft geen controle meer op je acties (je betreedt onbekend terrein) en dus komen je diepste emoties boven. Dit is stap twee in het proces: je emoties vrij laten. Er zal angst zijn – wat moet ik nu?! – en tegelijkertijd opluchting – eindelijk gebeurt er wat! In jou gaat het op en neer. Je schommelt van hoog naar laag. Je voelt opwinding, maar ook twijfel. Laat dit toe, want het hoort er allemaal bij.

Ik weet nog goed dat ik 15 jaar geleden besloot om dit als werk te gaan doen. Ik wilde mijn kunst en visie op de wereld tentoonstellen en dus besloot ik ermee naar buiten te treden. De eerste uitnodiging voor een presentatie kwam en de gedachte dat ik voor publiek moest spreken vond ik doodeng! Er kwam van alles boven en ik was ontzettend bang dat mensen me zouden afwijzen. Tegelijkertijd heb ik met heel veel passie dagen en nachten lang gewerkt aan mijn verhaal. Ik was gefocust op elk detail en een deel van mij kon niet wachten tot de dag dat ik mezelf als ‘Janosh’ bekend kon maken. Ik voelde me net een klein kind, wachtend op het grote moment om mezelf te laten zien. 

Zulke spannende momenten zijn er niet alleen in de begintijd. Je hebt ze eigenlijk constant: elke keer als je met je passie naar buiten treedt. Ik heb ze zelfs bijna maandelijks, bij elk nieuw project, elke nieuwe code, elke webinar waarin ik weer iets nieuws ga delen. De spanning went en dus stel ik zulk soort momenten niet meer uit. Maar wat helpt is als je je realiseert dat de angst om te beginnen niet iets is wat je moet ‘overwinnen’; je moet er alleen mee leren omgaan. Oftewel: steeds weer opnieuw in die rij voor de achtbaan gaan staan.

Stap 3: geduld en overgave

Stap drie in het creëren van je droom: geduld hebben. Het avontuur begint niet meteen. Er is een zekere voorbereidingsfase die je moet doorlopen. Dit is ook de fase waarin je ziel naar voren komt. Als de emoties langzaam bedaren, kruipt het onderliggende bewustzijn van ‘je ware missie’ omhoog. Dit proces is heel belangrijk voor je perspectief. Je gaat de dingen anders zien. Je wordt alert op signalen uit je omgeving. De meer gevoelige mensen pikken her en der synchroniciteiten op, oftewel: situaties die je vertellen dat je op de goede weg bent. 

Geduld in deze fase is belangrijk. Heb vertrouwen in de wijsheid van je ziel. Je kunt nog zoveel proberen te analyseren, maar het is uiteindelijk niet je hoofd die de verbanden legt, maar je onderbewustzijn. Daarin worden de schakelingen gemaakt. Bepaalde gedragspatronen worden uitvergroot en waar mogelijk overschreven. Je gaat anders naar jezelf kijken. Wie ben ik? Wat wil ik nu werkelijk? Waar zie ik mezelf over een aantal jaren? Welk gedrag hoort daarbij? 

In mijn geval is het vaak zo dat ik in deze fase de behoefte krijg om iets fysieks te veranderen. Vroeger was dat mijn haar, mijn kleren, mijn auto en de muren van mijn huis. Tegenwoordig hoeft het niet meer zo rigoureus en zoek ik ‘t in kleine dingen die ik dagelijks kan dragen of bekijken (denk aan een ketting, armband, foto of schilderij). Hiermee houd je jezelf scherp op je gedrag. Je vertelt jezelf: er is een verandering gaande en daar hoort ook een innerlijke verandering bij. Zie het als stapsgewijs opschuiven in die rij naar de achtbaan, waarin je zigzaggend steeds meer bewust wordt van de nieuwe werkelijkheid die zich spoedig zal gaan ontvouwen.

Stap 4: overgeven aan het onbekende

Dan het moment suprême: de rit waar je op hebt gewacht. Je geeft je over aan het onbekende en met volle snelheid ga je door alle bochten heen. Dit is de fase van actie ondernemen. Jezelf zichtbaar maken en je verhaal delen met de mensen om je heen. Je bent uiterst kwetsbaar nu, maar ook heel krachtig. En op basis van wat je terugkrijgt, stuur je hier en daar je acties bij. 

Heb je geen duidelijke intentie van wat je wilt, dan kan het avontuur snel voorbij zijn. Je komt namelijk nogal wat tegen als je jezelf blootgeeft. Positieve reacties laten je vliegen. De eerste negatieve reactie komt binnen als een bom. Wat telt, is dat je weet waarom je aan het avontuur begonnen was, zodat je jezelf niet laat ontmoedigen om door te gaan. Het is jouw pad en jouw droom. Als mensen met je resoneren, dan is dat mooi. Gebeurt dat niet, wat kun je er dan uit leren? Heb je de neiging om op te geven, kijk dan eerlijk naar wat je gespiegeld krijgt. Ga je er echt voor? Geloof je in je droom? Ben je 100% eerlijk over wat je wilt? Of ben je ergens onderweg van je pad afgeweken?

Bij een van mijn eerste presentaties waren er 100 mensen aanwezig en twee mensen daarvan liepen al na een kwartier boos weg. Achterin de zaal zag ik het gebeuren en ik ging door de grond! Zelfs het applaus van de 98 overgebleven mensen kon de teleurstelling niet wegnemen. Ik nam het gevoel mee naar huis en in gesprek met mijn gidsen kreeg ik de boodschap: “Wees niet teleurgesteld, want je hebt vandaag mensen geïnspireerd. Er waren er 98 die voor je klapten, maar die twee die wegliepen heb je pas écht geraakt.” We weten vaak niet wat er in anderen omgaat als ze ons afwijzen. Vaak reageren mensen zo omdat ze zelf ergens in aangeraakt worden, bijvoorbeeld het verlangen om (net als jij) vrij te zijn. 

Stap: begin opnieuw

Als je de eerste achtbaanrit erop hebt zitten, wordt daarna elke rit makkelijker. Het klinkt als een cliché, maar het is nu eenmaal zo. Herhaling is de kracht. Wat ik nu doe, deed ik vijftien jaar geleden lang niet met zoveel zelfvertrouwen en overgave. Ik heb hier naartoe gewerkt. Elke sessie en elke presentatie weer. Ik ben wel eens de fout in gegaan, ik heb risico’s genomen en ik heb geleerd van momenten waarop het niet ging zoals ik wilde. Maar wat ik vooral heb geleerd, is dat de droom uiteindelijk niet een eindbestemming is, maar de mogelijkheid om steeds opnieuw te kunnen beginnen. Elke dag mag ik weer aan de slag. Elke dag mag ik weer bezig zijn met wat ik het liefste doe en dat is mensen inspireren om vanuit hun hart te leven. Elke dag een nieuwe blanco pagina. Het is zo simpel… en toch zo enorm waardevol.

Als het je droom is om rijk te worden of een bekendheid te zijn, dan is dat mooi. Maar wil je écht het gevoel hebben dat je een succesvol mens bent, zoek het geluk dan in dagelijkse patronen. Visualiseer niet die prijzen in je kast of de luxe vakanties naar exotische stranden, maar zie een leven voor je waarin je herhaaldelijk in de rij voor de achtbaan staat. Als je steeds opnieuw weer kind mag zijn en de spanning mag ervaren van jezelf uitdagen, met je zielsmissie die meer en meer aan de oppervlakte komt, zal je zien dat het nooit de bedoeling was om alleen rijk of bekend te worden. Het is de vrije val naar beneden, met de kriebels in je buik en de grote glimlach op je gezicht. Dát kunnen delen, het liefst met de mensen die ook aan boord waren, is waar het echt om gaat. Die herinneringen neem je voor altijd met je mee.

Wil jij dat gevoel ook? Wil je boven jezelf uitstijgen? Wil je met passie je volgende uitdaging tegemoet gaan? En wil je het doen samen met anderen, die net zo enthousiast én gespannen zijn als jij? Ik help je graag de start te maken, live en persoonlijk. Schrijf je in voor de 30 Day Kick-Off en we gaan samen het avontuur tegemoet!

Van hart tot hart,

Janosh